...Αν και έγραψα. Που σημαίνει πως το έκανα. Και αυτό τι σημαίνει, ΕΧΑΣΑ;
ΑΑΑΑΑ!Σι γουατ αι ντιντ δεαρ;
Είμαι ακόμα εδώ λοιπών. Στο ίδιο δωμάτιο, στο ίδιο pc που έγραψα και τα άλλα posts. Εκτός από όταν δεν είμαι εδώ και γράφω στο blog. Άλλα το κάνω ανορθόγραφα. Ή έχουμε αξίες ή δεν έχουμε.
Αγαπητοί μου φίλοι (ναι σε εσάς τους 2 μιλάω)
Αγαπητέ καμένε που βρήκες το waaaah μόνος σου (μπράβο σου μπαϊ δε γουέι, εγώ δεν το βρίσκω αμα δεν μπω στο weebly)
Διαδικτυακά μου τρολλς και βαρεμένοι σοσιαλ νετγουόρκερς.
ΞΕΡΩ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.(και ναι είναι 42)
Αλλά κατά τ΄άλλα, δεν μπορείς να φανταστείς τι φιλοσοφία κρύβει μια βόλτα με το λεωφορείο. Ιδικά αν την κανείς καθημερινά. Ας τα να πάνε... Η θεωρία μου πάει ως εξής. Θα έχεις πιάσει ποτέ κάποιο ζωάκι, μικρό και φοβησμένο να τρέμει στην χούφτα σου. Σαν ανθρώποι δεν έχουμε ουδεμία διαφορά από αυτό. Είμαστε μικρά φοβισμένα πλασματάκια στο σύστημα που φτιάξαμε για να μας φάει. Ο φόβος μας καλά κρατεί και μας δημιουργεί άγχη κάθε λογής, γιατί δεν ξέρουμε τι φοβόμαστε. Γιατί στην ουσία δεν φοβόμαστε κάτι παρά τον φόβο τον ίδιο. Εγώ όμως δεν κράζω το σύστημα, υπάρχουν μιλιούνια εκεί έξω που το κάνουν αυτό, και καλύτερα από εμένα. Ανθρώποι (ΝΑΙ Ο ΤΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ Ω) λοιπών αντιδρούν καλά και κακά στο άγχος, ο τρόπος που προτείνετε είναι να βρίσκουν ισορροπίες, όλοι θα το κάνουν αργά ή γρήγορα και είναι όντος ο καλύτερος τρόπος να εξαλείψεις εντελώς κάποια άγχη. Θα πεις τώρα εσύ, ο ένας που έχει διαβάζει ακόμα γιατί οι άλλοι κάπου στην μέση βαρεθήκαν και πήγαν να παίξουν βιντεογκεϊμς.
"Ναι οκ αλλά βρε ΜΑΛΑΚΑ που κάθεσαι πίσω από το pc σου και γράφεις ότι σου κατέβει πιο νόημα της ζωές μου κοπανάς; Τι βλακείες καθεσε και λες τόση ωρα;" Και εγώ θα απαντήσω με ενα γρίφο. NAI.
To the silver cord των gojira είναι ένα αριστούργημα 2.31 λεπτών.
Σώπασε κυρά Δέσποινα, όπως λέγαμε και στο δημοτικό. Συναιχίζω να γράφω και να πίνω κετσαπ απ' το μπουκάλι και λέγω. Όσαν φοβήσμενα πλασμάτακια, όπως και να το κάνουμε φθειρόμαστε άπο την διαδικασία του να ζούμε. Εκεί έχει ομως το ψωμί. Γιατι το νόημα είναι να μην το αφήσουμε να μας καταβάλει. Φτάνοντας λοιπών στο συμπέρασμα έχω να δηλώσω.
TL;DR: Το νόημα της ζωής είναι να βρήσκεις την ισορροπία σου, παραμένοντας παράλληλα αύθαρτος, σαν παιδι.
Ισώς να πρέπει να κοιτάξουμε λίγο το άτομο. Ίσως να χρειαζόμαστε αυτοσαρκασμό. Μια ανάσα, να γελάσουμε λίγο με τις βλακείες που λέμε κάθε μέρα. Ίσως παλι και όχι. Δεν ξέρω, μια ίδεα λέω.
ΥΓ. Αν είσαι κολόνουμπο οπώς ένας πολυ κοντινός μου φίλος, θα στο κάνω λιάνα. THE GAME! Νταξί;
ΑΑΑΑΑ!Σι γουατ αι ντιντ δεαρ;
Είμαι ακόμα εδώ λοιπών. Στο ίδιο δωμάτιο, στο ίδιο pc που έγραψα και τα άλλα posts. Εκτός από όταν δεν είμαι εδώ και γράφω στο blog. Άλλα το κάνω ανορθόγραφα. Ή έχουμε αξίες ή δεν έχουμε.
Αγαπητοί μου φίλοι (ναι σε εσάς τους 2 μιλάω)
Αγαπητέ καμένε που βρήκες το waaaah μόνος σου (μπράβο σου μπαϊ δε γουέι, εγώ δεν το βρίσκω αμα δεν μπω στο weebly)
Διαδικτυακά μου τρολλς και βαρεμένοι σοσιαλ νετγουόρκερς.
ΞΕΡΩ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.(και ναι είναι 42)
Αλλά κατά τ΄άλλα, δεν μπορείς να φανταστείς τι φιλοσοφία κρύβει μια βόλτα με το λεωφορείο. Ιδικά αν την κανείς καθημερινά. Ας τα να πάνε... Η θεωρία μου πάει ως εξής. Θα έχεις πιάσει ποτέ κάποιο ζωάκι, μικρό και φοβησμένο να τρέμει στην χούφτα σου. Σαν ανθρώποι δεν έχουμε ουδεμία διαφορά από αυτό. Είμαστε μικρά φοβισμένα πλασματάκια στο σύστημα που φτιάξαμε για να μας φάει. Ο φόβος μας καλά κρατεί και μας δημιουργεί άγχη κάθε λογής, γιατί δεν ξέρουμε τι φοβόμαστε. Γιατί στην ουσία δεν φοβόμαστε κάτι παρά τον φόβο τον ίδιο. Εγώ όμως δεν κράζω το σύστημα, υπάρχουν μιλιούνια εκεί έξω που το κάνουν αυτό, και καλύτερα από εμένα. Ανθρώποι (ΝΑΙ Ο ΤΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ Ω) λοιπών αντιδρούν καλά και κακά στο άγχος, ο τρόπος που προτείνετε είναι να βρίσκουν ισορροπίες, όλοι θα το κάνουν αργά ή γρήγορα και είναι όντος ο καλύτερος τρόπος να εξαλείψεις εντελώς κάποια άγχη. Θα πεις τώρα εσύ, ο ένας που έχει διαβάζει ακόμα γιατί οι άλλοι κάπου στην μέση βαρεθήκαν και πήγαν να παίξουν βιντεογκεϊμς.
"Ναι οκ αλλά βρε ΜΑΛΑΚΑ που κάθεσαι πίσω από το pc σου και γράφεις ότι σου κατέβει πιο νόημα της ζωές μου κοπανάς; Τι βλακείες καθεσε και λες τόση ωρα;" Και εγώ θα απαντήσω με ενα γρίφο. NAI.
To the silver cord των gojira είναι ένα αριστούργημα 2.31 λεπτών.
Σώπασε κυρά Δέσποινα, όπως λέγαμε και στο δημοτικό. Συναιχίζω να γράφω και να πίνω κετσαπ απ' το μπουκάλι και λέγω. Όσαν φοβήσμενα πλασμάτακια, όπως και να το κάνουμε φθειρόμαστε άπο την διαδικασία του να ζούμε. Εκεί έχει ομως το ψωμί. Γιατι το νόημα είναι να μην το αφήσουμε να μας καταβάλει. Φτάνοντας λοιπών στο συμπέρασμα έχω να δηλώσω.
TL;DR: Το νόημα της ζωής είναι να βρήσκεις την ισορροπία σου, παραμένοντας παράλληλα αύθαρτος, σαν παιδι.
Ισώς να πρέπει να κοιτάξουμε λίγο το άτομο. Ίσως να χρειαζόμαστε αυτοσαρκασμό. Μια ανάσα, να γελάσουμε λίγο με τις βλακείες που λέμε κάθε μέρα. Ίσως παλι και όχι. Δεν ξέρω, μια ίδεα λέω.
ΥΓ. Αν είσαι κολόνουμπο οπώς ένας πολυ κοντινός μου φίλος, θα στο κάνω λιάνα. THE GAME! Νταξί;
