Creep, όχι με την κυριολεκτική έννοια αλλά creep όπως τα τερατάκια που σκοτώνουμε στην DotA.
Όχι σάπιε φίλε μου, δεν γκρινιάζω για κανένα φανταστικό γκομενό μου, αφού για πραγματικό ούτε λόγος, αλλά παπαγαλίζω ατάκες που άκουσα και μ'άρεσαν με αφορμή τον άγιο, που άγιες να είναι οι ώρες του. Μιλάω για τον Βαλεντίνο σε περίπτωση που ακόμα δεν κατάλαβες.
Και με αυτή την αφορμή θα έφτιαχνα λίστες για γκόμενους creep, για γκόμενους του assist, για γκόμενους γκόμενες και άλλες τεθοιες αηδίες, ονλι αι σουντ νοου μπετερ δαν πουτινγκ πιπολ ιν κατεγκορις. Άσε που το θεωρώ εντελώς καθυστερημένο, πολυειπωμένο και τυπικό μπλογκ ποστ, διπλό χωρίς κρεμμύδι.
Στην γιορτή λοιπών, που γιορτάζουν οι ερωτευμένοι και οι ανθοπώληδες, νουμπς όπως εγώ έπαιζαν τίτσου. Ναι ξέρω πόσο σε νίαζει σκάσε, I'm getting there. Μπάι δε γουέι there δεν είναι το "ο άγιος Βαλεντίνος δεν είναι για να γιορτάζουμε τον ερωτά μας" ή "ο άγιος Βαλεντίνος είναι μια απαίσια καταναλωτική γιορτή" ή ότι σκατά λένε αυτοί που έχουν ή δεν έχουν γκόμενο σε αυτή την γιορτή.
There είναι κοιρίος το σκάστε. Ότι και να έχετε υπέρ ή εναντίων αύτης της καταραμένης γιορτής δεν μας νίαζει, και δεν θέλουμε να το ακούσουμε. Γιατί στην τελική είναι μια ακόμα μέρα σαν όλες τις άλλες. Τελεία και πάυλα, δεν μπορώ να καταλάβω γουατς ολ δε φαζ αμπαουτ ιτ. Αφήστε πιτσούνια να φασώνονται, και ερωτευμένους στα μέλια τους. Και αυτοί οι κακομηρηδες οι ανθοπώληδες πρεπεί να ζήσουν κάπως.
Point is κάθε μέρα είναι μοναδική, και κάθε ανθρωπος την γιορτάζει όπως σκατά θέλει. Και πως δεν θέλω να ακούσω ξανά γι αυτό μέχρι την επόμενη δεκατέσσερις φεβρουαρίου. Χρόνια πολλά.
Όχι σάπιε φίλε μου, δεν γκρινιάζω για κανένα φανταστικό γκομενό μου, αφού για πραγματικό ούτε λόγος, αλλά παπαγαλίζω ατάκες που άκουσα και μ'άρεσαν με αφορμή τον άγιο, που άγιες να είναι οι ώρες του. Μιλάω για τον Βαλεντίνο σε περίπτωση που ακόμα δεν κατάλαβες.
Και με αυτή την αφορμή θα έφτιαχνα λίστες για γκόμενους creep, για γκόμενους του assist, για γκόμενους γκόμενες και άλλες τεθοιες αηδίες, ονλι αι σουντ νοου μπετερ δαν πουτινγκ πιπολ ιν κατεγκορις. Άσε που το θεωρώ εντελώς καθυστερημένο, πολυειπωμένο και τυπικό μπλογκ ποστ, διπλό χωρίς κρεμμύδι.
Στην γιορτή λοιπών, που γιορτάζουν οι ερωτευμένοι και οι ανθοπώληδες, νουμπς όπως εγώ έπαιζαν τίτσου. Ναι ξέρω πόσο σε νίαζει σκάσε, I'm getting there. Μπάι δε γουέι there δεν είναι το "ο άγιος Βαλεντίνος δεν είναι για να γιορτάζουμε τον ερωτά μας" ή "ο άγιος Βαλεντίνος είναι μια απαίσια καταναλωτική γιορτή" ή ότι σκατά λένε αυτοί που έχουν ή δεν έχουν γκόμενο σε αυτή την γιορτή.
There είναι κοιρίος το σκάστε. Ότι και να έχετε υπέρ ή εναντίων αύτης της καταραμένης γιορτής δεν μας νίαζει, και δεν θέλουμε να το ακούσουμε. Γιατί στην τελική είναι μια ακόμα μέρα σαν όλες τις άλλες. Τελεία και πάυλα, δεν μπορώ να καταλάβω γουατς ολ δε φαζ αμπαουτ ιτ. Αφήστε πιτσούνια να φασώνονται, και ερωτευμένους στα μέλια τους. Και αυτοί οι κακομηρηδες οι ανθοπώληδες πρεπεί να ζήσουν κάπως.
Point is κάθε μέρα είναι μοναδική, και κάθε ανθρωπος την γιορτάζει όπως σκατά θέλει. Και πως δεν θέλω να ακούσω ξανά γι αυτό μέχρι την επόμενη δεκατέσσερις φεβρουαρίου. Χρόνια πολλά.
